Czy świadczeniodawca realizujący skierowanie powinien badać przyczynę, dla której lekarz POZ wydał skierowanie do rehabilitacji domowej?

Jak prawidłowo kwalifikować pacjentów do fizjoterapii domowej zgodnie z zapisami § 6 ust 1 i 2 r.ś.g.r.l.?

Zgodnie z r.ś.g.r.l. świadczenia gwarantowane, o których mowa w § 4 pkt 2 r.ś.g.r.l., są udzielane świadczeniobiorcom, którzy ze względu na brak możliwości samodzielnego poruszania się nie mogą dotrzeć do świadczeniodawców udzielających świadczeń gwarantowanych, o których mowa w § 4 pkt 1 r.ś.g.r.l., a wymagają rehabilitacji leczniczej. Zabieg fizjoterapeutyczny, o którym mowa w § 4 pkt 2 lit. b tiret drugie r.ś.g.r.l., jest udzielany świadczeniobiorcom z zaburzeniami funkcji motorycznych spowodowanym (...). Mamy przypadek, że pacjent ma porażenie czterokończynowe i problem z poruszaniem się, ale spadł i złamał rękę dostał skierowanie na rehabilitację domową (2146) od lekarza poz. z rozpoznaniem S42.4 złamanie nasady dalszej kości ramiennej.

Czy wpisane rozpoznanie na skierowaniu jest jedynym kryterium jakie mamy brać pod uwagę przy kwalifikacji do fizjoterapii domowej, czy to fizjoterapeuta ocenia i kwalifikuje i jakimi dokumentami musi to poprzeć?