Czy strony umowy o pracę mogą ustanowić dopuszczalną liczba godzin pracy ponad wymiar czasu pracy, za które będzie przysługiwało tylko normalne wynagrodzenie bez konieczności wypłaty dodatku za pracę w godzinach nadliczbowych?

Firma zatrudniła pracownika w systemie równoważnym czasu pracy w wymiarze 1/2 etatu. Obowiązujący okres rozliczeniowy to 3 miesiące. W umowie o pracę zgodnie z art. 151 § 5 k.p. strony ustaliły, że dopuszczalna liczba godzin pracy ponad jego wymiar czasu pracy określony w umowie, za które będzie pracownikowi przysługiwało tylko normalne wynagrodzenie bez konieczności wypłaty dodatku za pracę w godzinach nadliczbowych wynosi 20 godzin. Pracownik otrzymał również informację o obowiązujących pracownika normach czasu pracy, które wynoszą przeciętnie na dobę 12 godzin i przeciętnie 20 godzin na tydzień w okresie rozliczeniowym. W pierwszym kwartale 2017 r. norma czasu pracy obowiązująca pracowników pełnoetatowych wynosiła = 512 godz., dla zatrudnionego w wymiarze 1/2 etatu wyniosła odpowiednio = 256 godz. Nasz pracownik w I kwartale 2017 r. przepracował 300 godz.

Czy w tym konkretnym przypadku doszło do przekroczenia średniotygodniowej normy czasu pracy

Czy pracownikowi należy wypłacić z tego tytułu dodatek na podstawie art. 151¹§ 2 k.p.?

Zgodnie z art. 151 § 5 ustawy z 26.06.1974 r. – Kodeks pracy – dalej k.p. strony ustalają w umowie o pracę dopuszczalną liczbę godzin pracy ponad określony w umowie wymiar czasu pracy pracownika zatrudnionego w niepełnym wymiarze czasu pracy, których przekroczenie uprawnia pracownika, oprócz normalnego wynagrodzenia, do dodatku do wynagrodzenia, jak za pracę w godzinach nadliczbowych. Wskazaną liczbę godzin, po przekroczeniu której pracownik nabywa prawo do dodatkowego wynagrodzenia można ustalić w sposób dowolny, w tym również poprzez odniesienie do obowiązującego pracownika wymiaru czasu pracy. W takim przypadku ostateczne rozliczenie tego czy nie doszło do przekroczenia wskazanej liczby godzin dokonuje się dopiero po zakończeniu okresu rozliczeniowego – dopiero w tym bowiem momencie możliwe jest ustalenie średniej liczby godzin pracy pracownika w tygodniu.

Z przedstawionej w pytaniu sytuacji wynika, że strony ustaliły, iż dopuszczalna liczba godzin pracy ponad wymiar czasu pracy pracownika określony w umowie, za które będzie pracownikowi przysługiwało tylko normalne wynagrodzenie bez konieczności wypłaty dodatku za pracę w godzinach nadliczbowych wynosi 20 godzin. A contrario przytoczony zapis należy rozumieć w ten sposób, że wynagrodzenie wraz z dodatkiem jak za pracę nadliczbową przysługiwać będzie pracownikowi za wszystkie godziny pracy przypadające powyżej 20 godzin przekraczających obowiązujący pracownika w danym okresie rozliczeniowym wymiar czasu pracy. Mając na uwadze, że we wskazanym w pytaniu okresie rozliczeniowym pracownik zobowiązany był przepracować 256 godz. zgodnie z obowiązującym go wymiarem czasu pracy, oznaczać to będzie, że:

- z tytułu pracy w wymiarze 276 godz. (256 godz. + 20 godz.) przysługiwać będzie normalne wynagrodzenie za pracę,

- za pozostałe godziny tj. 24 godz. pracownikowi przysługiwać będzie wynagrodzenie powiększone o 100% dodatek, zgodnie z art. 151¹ § 2 k.p.