Czy starosta może obecnie orzec o przekazaniu praw i obowiązków związanych z prowadzeniem uprawy leśnej oraz ekwiwalentu na rzecz osoby obdarowanej zalesionym gruntem?

Czy w związku z wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 9 grudnia 2014 r., K 46/13 starosta może obecnie, na wniosek osoby, która otrzymała grunt - zalesiony w trybie ustawy z dnia 8 czerwca 2001 r. o przeznaczeniu gruntów rolnych do zalesienia - dalej u.p.g.r.z.- w drodze darowizny w 2006 r., wydać decyzję orzekającą o przekazaniu na jej rzecz praw i obowiązków związanych z prowadzeniem uprawy leśnej oraz ekwiwalentu?

Jaka byłaby podstawa prawna takiej decyzji?

Czy osobie tej przysługuje prawo do ekwiwalentu wstecz, tzn. od przekazania jej gruntu w 2006 r.?

Nadmieniam, że w uzasadnieniu powołanego wyroku Trybunał Konstytucyjny wskazał na konieczność podjęcia przez ustawodawcę stosownych działań w celu przywrócenia stanu zgodnego z Konstytucją RP, gdyż w rozpatrzonej sprawie wyrok Trybunału eliminuje wprawdzie ograniczenie nabycia prawa do ekwiwalentu wyłącznie w wypadku sprzedaży zalesionego gruntu, jednak nie eliminuje to skutku w postaci braku normy przewidującej, że każde przeniesienie własności zalesionego gruntu powoduje przejście na nabywcę prawa do ekwiwalentu. W tym zakresie wskazana jest interwencja ustawodawcy, usuwająca wątpliwości co do treści obowiązującego prawa, na podstawie i w granicach którego mają obowiązek działać organy administracji publicznej. Jak informuje Rządowe Centrum Legislacji, orzeczenie TK jest niewykonane i brak jest prac legislacyjnych. Dotychczasowe orzecznictwo (np. wyrok NSA z dnia 5 lipca 2007 r., II OSK 1012/06, LEX nr 362053) nie dopuszczało rozszerzenia następstwa prawnego na inne tytuły cywilnoprawne niż sprzedaż lub spadkobranie zalesionego gruntu.