Czy spółka powinna wykazywać w księdze rachunkowej wydatki, które refakturuje, jak i same refaktury?

Spółka prawa polskiego reprezentuje w Polsce interesy kilku firm niemieckich. Jest też dla tych spółek podwykonawcą realizowanych w Polsce robót budowlanych. Często zdarza się, że otrzymuje faktury za usługi lub towary, które następnie refakturuje bez marży na firmę niemiecką, która jest rzeczywistym odbiorcą usługi lub towaru. Stosowane są dwa rozwiązania:

- faktury zakupu rejestrowane są jako koszty a faktury sprzedaży jako przychody odpowiednio ze sprzedaży usług lub towarów (w kwotach netto);

- faktury zakupu i sprzedaży rejestrowane są pozawynikowo - tylko na koncie rozrachunkowym (bilansowym), które na koniec okresu rozliczeniowego wykazuje zero; spółka powołuje się na art. 12 ust. 4 pkt 6a: do przychodów nie zalicza się zwróconych innych wydatków, niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów.

Powyższe postępowanie, czyli stosowanie raz jednego rozwiązania, raz drugiego, nie znajduje swojego uzasadnienia ani w wewnętrznych przepisach spółki (polityka rachunkowości) ani w umowach z kontrahentami niemieckimi.

Czy takie postępowanie spółki jest słuszne pod względem ustalania przychodów i kosztów ich uzyskania?