Czy są podstawy, aby wnioskodawcy odmówić przyznania zasiłku okresowego?

Osoba od dwóch lat stale korzysta z pomocy społecznej w formie zasiłku okresowego. Co miesiąc składa wniosek o zasiłek okresowy z powodu bezrobocia, zaproponowano mu prace społecznie użyteczne, jednak odmówił w związku z tym, że PUP nie skierował go do lekarza medycyny pracy.

Twierdzi, że bez zgody lekarza nie pójdzie do żadnej pracy. Stronie zaproponowano posiłki w kuchni miejskiej - odmówił, ponieważ wody jadł nie będzie, posiada orzeczenie o lekkim stopniu niepełnosprawności, W orzeczeniu w wskazaniach dotyczących odpowiedniego zatrudnienia widnieje informacja, że ma otwarty rynek pracy, ewidentnie nie chce podjąć żadnego zatrudnienia.

Podczas wywiadu informuje, że prowadzi samodzielne gospodarstwo domowe, składa oświadczenie pod odpowiedzialnością karną. Z informacji uzyskanej od pracownika MOPS wynika, że figuruje w dodatku mieszkaniowym w gospodarstwie domowym razem z matką, z którą wspólnie mieszka. Twierdzi, że dokłada matce 30-40 zł do czynszu, jedzenie sam sobie kupuje.

W opinii pracownika socjalnego, ewidentnie uchyla się od zatrudnienia, nie stawia się osobiście do pracodawców na rozmowę tylko dzwoni telefonicznie, nie przyjmuje na stałe żadnych leków, oświadczył, że ma podejrzenie stwardnienia rozsianego, jednak nigdy nie przedstawił na to żadnego dokumentu. W opinii pracownika socjalnego ewidentnie nie chce podjąć zatrudnienia. Reaguje nerwowo na jakąkolwiek rozmowę o pracy. Na ostatnim wywiadzie wręcz zwrócił się do pracownika socjalnego słowami:,,debilko odmów to będziesz się tłumaczyła w SKO i taka mądra już nie będziesź'. Proszę o informację, od czego zacząć i jak można poprowadzić sprawę odmowy przyznania zasiłku okresowego osobie.

Czy są podstawy, aby wnioskodawcy odmówić przyznania zasiłku okresowego?

Matka osoby ma dochód ok. 2 tys. zł i pomaga synowi, zapewnia mieszkanie.