Czy przyjęcie do ZOL-u bez zgody pacjenta wymaga uzyskania zgody od sądu opiekuńczego?

W sytuacji gdy udzielono świadczenia medycznego - przyjęcie do ZPO i leczenie w ramach zakładu pielęgnacyjno- opiekuńczego - bez zgody pacjenta, przedstawiciela ustawowego, opiekuna faktycznego i zezwolenia sądu opiekuńczego zgodnie z prawem na podstawie art. 32-34 ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty w sytuacji gdy udzielanie świadczeń zdrowotnych jest długotrwałe lub potencjalnie długotrwałe, należy wystąpić o zezwolenie do sądu opiekuńczego, czy też w oparciu o art. 33 ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty można zaniechać występowania do sądu opiekuńczego i kontynuować leczenie?

Analizując powyższe zagadnienie trzeba wziąć pod uwagę, że czas udzielania świadczeń zdrowotnych w ZPO zazwyczaj długotrwałym nie jest, choć potencjalnie może być. Przeszkodą w uzyskaniu zgody jest brak świadomości występujący po stronie pacjenta, bądź niemożność składania świadomych oświadczeń wiedzy, woli. Pacjent nie ma przedstawiciela ustawowego, gdyż sąd nie orzekł o ubezwłasnowolnieniu. Opiekun faktyczny nie istnieje, a ponadto jego kompetencje są zbyt wąskie. Pacjent w stosunkowo krótkim czasie dalej nie będzie w stanie wyrazić świadomej, a nawet wyartykułować żadnej zgody. Przyjęcie powodowane jest przesłankami "życiowymi". Pacjent nie jest pacjentem psychiatrycznym, a ośrodek nie ma statusu psychiatrycznego.