Czy przychody i koszty związane z obrotem wierzytelnościami podatnik powinien rozpoznawać jako pochodzące ze źródła pozarolnicza działalność gospodarcza i w konsekwencji opodatkowywać liniowym podatkiem 19%?

Podatnik prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą opodatkowaną podatkiem liniowym 19%. Prowadzi PKPiR. Przedmiotem działalności gospodarczej jest między innymi obrót wierzytelnościami. Czynności tych podatnik dokonuje w sposób zorganizowany, ciągły i w celach zarobkowych. Skupuje wierzytelności (cesja wierzytelności), przejmując ryzyko niewypłacalności dłużnika. Następnie na własny rachunek i na własne ryzyko dochodzi zapłaty za te wierzytelności od dłużników, względnie część zakupionych wierzytelności odsprzedaje.

Czy przychody i koszty związane z obrotem wierzytelnościami podatnik powinien rozpoznawać jako pochodzące ze źródła pozarolnicza działalność gospodarcza i w konsekwencji opodatkowywać liniowym podatkiem 19%?

Czy mimo, iż w sposób oczywisty wiążą się z prowadzoną działalnością gospodarczą, to powinny być traktowane jako przychody z praw majątkowych opodatkowane wg skali podatkowej?

Zdaniem podatnika obrotu wierzytelnościami dokonuje on w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Zatem z tym źródłem przychodów powinien powiązać osiągane przychody i ponoszone koszty. Zajmując takie stanowisko podatnik wskazuje między innymi na wyrok NSA z dnia 20 kwietnia 2005 r. I SA/Bd 128/05 oraz decyzję Izby Skarbowej w Opolu z dnia 26 listopada 2007 r. PF-II/41171-0027/07/PAA. W tym ostatnim piśmie organ podatkowy wprost nakazał wnioskodawcy, aby wierzytelności traktował jako towar i ujmował w PKPiR.