Czy przepisy dot. wynagrodzeń w podmiotach leczniczych stanowią lex specialis w stosunku do uregulowań dot. minimalnego wynagrodzenia za pracę?

W świetle doniesień medialnych wątpliwości nasuwa relacja pomiędzy przepisami ustawy o minimalnym wynagrodzeniu a regulacjami ustawy z dnia 8 czerwca 2017 r. o sposobieustalanianajniższegowynagrodzeniazasadniczego niektórych pracownikówzatrudnionych w podmiotachleczniczych (Dz.U. z 2019 r. poz. 1471 z późn. zm.)?

Czy rzeczywiście druga ustawa stanowi lex specialis i deroguje pierwszą, a co za tym idzie w dniu 1 stycznia 2020 roku podmiot leczniczy nie będzie musiał respektować ustawy o minimalnych wynagrodzeniach, w tym np w zakresie dodatku stażowego, tylko realizować postanowienia przepisu szczególnego jakim jest druga z wymienionych ustaw?

Jak należy się odnieść do tych dwóch ustaw w zakresie regulacji płacowych po 1 stycznia 2020 roku?