Czy procedura NK powinna zostać zakończona, gdy ustalenia wskazują na brak zasadności podejmowania działań?

W marcu wpłynęła karta w związku partnerskim (bez dzieci) wskazując Panią jako ofiarę, a Pana jako sprawcę, sporządzona na komisariacie policji, zgłaszająca Pani.

Do września prowadzona praca z Panią, jedynie rozmowy, kobieta bez cech bezradności udała się do prawnika, odmówiła pomocy psychologicznej. Mąż pracujący za granicą przyjeżdża do domu co dwa tygodnie na około tydzień. Mimo działań grupy brak z nim kontaktu (wizyty w domu pracownika socjalnego i policjanta, wezwania bez odbioru), Pani nie informuje o pobytach Pana w domu.

We wrześniu wpływają dwie karty, które zostały sporządzone w trakcie interwencji domowej, wzajemnie wskazujące Pana i Panią jako sprawcę i ofiarę. Nawiązano wówczas kontakt z Panem, który jak się okazało dotychczas był nieświadomy założenia pierwszej NK wskazującej go jako sprawcę. Po przeprowadzonych rozmowach wynika, że w rodzinie jest konflikt między partnerami. Pan chce się rozstać z Panią, a łączy ich znaczny wspólny majątek.

GDP postanowiła nie podejmować kart z września, a co z kartą z marca?