Czy prawidłowe jest przekonanie strony postępowania, że można nawozić na działkę masy ziemne w ilościach nie przekraczających wskazanych w r.l.o., tj. co roku do 200 kg/m2 w celu jej utwardzenia?

Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Środowiska z 10.11.2015 r. w sprawie listy rodzajów odpadów, które osoby fizyczne lub jednostki organizacyjne niebędące przedsiębiorcami mogą poddawać odzyskowi na potrzeby własne, oraz dopuszczalnych metod ich odzysku (Dz.U. z 2016 r. poz. 93) – dalej jako r.l.o. i Załącznikiem poz. 40. Odpady o kodzie 17 05 04 tj. Gleba i ziemia, w tym kamienie, inne niż wymienione w 17 05 03 mogą zostać wykorzystane do utwardzania powierzchni po rozkruszeniu odpadów, jeśli jest to konieczne do ich wykorzystania oraz z zachowaniem przepisów odrębnych, w szczególności przepisów Prawa wodnego i Prawa budowlanego. Odpady mogą być magazynowane w warunkach zapobiegających niekorzystnemu wpływowi na środowisko. Dopuszczalna maksymalna ilość odpadów do przyjęcia to 0,2 Mg/m2 utwardzanej powierzchni.

Czy prawidłowe jest przekonanie strony postępowania, że można nawozić na działkę masy ziemne w ilościach nieprzekraczających wskazanych w r.l.o., tj. co roku do 200 kg/m² w celu jej utwardzenia?

Czy jako organ możemy mieć zastrzeżenia do takiej sytuacji, czy należy na nią zezwolić, czy nie jest to nadinterpretacja?