Czy pracodawca wypłacając zaległy ekwiwalent za 2021 i 2022 rok powinien w podstawie ekwiwalentu uwzględnić średnią urlopową z godzin ponadwymiarowych z tamtego okresu?

Nauczyciel był zatrudniony w szkole do 31.08.2023. Teraz okazało się, że należy mu wypłacić zaległy ekwiwalent za urlop wypoczynkowy za rok 2021 i 2022 w związku z tym, że podczas wakacji przebywał na wyjeździe w ramach programu Erasmus. Za 2021 i 2022 rok w lipcu i sierpniu została mu wypłacona średnia z godzin ponadwymiarowych. Czy pracodawca wypłacając zaległy ekwiwalent za 2021 i 2022 rok powinien w podstawie ekwiwalentu uwzględnić średnią urlopową z godzin ponadwymiarowych z tamtego okresu? Jeśli nie to, czy może pomniejszyć ekwiwalent o średnią z godzin, która została wypłacona w okresie wakacji 2021 i 2022? Czy powinien mieć zgodę od byłego pracownika na pomniejszenie tej kwoty? Czy ewentualnie pracodawca powinien teraz pomimo wszystko uwzględnić i wypłacić średnią z godzin w ekwiwalencie? Czy wtedy o zwrot średniej urlopowej z godzin z roku 2021 i 2022 pracodawca może wystawić np. notę księgową dla pracownika, aby zwrócił pieniądze? Czy w takim przypadku pracownik musi zwrócić pieniądze, czy to jest tylko jego dobra wola? Czy teraz pracodawca wypłacając zaległy ekwiwalent za urlop powinien naliczyć również odsetki? Czy odsetki są należne dopiero na wniosek pracownika?