Czy pracodawca wprowadzając wymagania lub zalecenia dotyczące obuwia czy też ubioru noszonego przez pracowników administracyjno-biurowych zobligowany jest do wypłacania ekwiwalentu za używanie własnej odzieży?

Czy pracodawca wprowadzając wymagania lub zalecenia dotyczące obuwia czy też ubioru noszonego przez pracowników administracyjno-biurowych zobligowany jest do wypłacania ekwiwalentu za używanie własnej odzieży oraz obuwia, a także ekwiwalentu za pranie odzieży?

Co jeśli zapisy dotyczące noszonego obuwia będą wydane wyłącznie w postaci zaleceń w ramach dobrej praktyki?

Sugestie dotyczyłyby wysokości obcasów/koturny (np. do określonej wysokości), a także konstrukcji buta (np. pełne obuwie). W firmie w ostatnim czasie miał miejsce wypadek, w którym pracownica poruszając się po terenie klienta, źle stanęła na krawężniku i doznała skręcenia stawu skokowego. Pracownik w ramach dojazdu do klienta porusza się po terenie biurowców, urzędów oraz parkingów. Używane przez pracownika obuwie nie ma charakteru obuwia roboczego.

Czy ewentualne zapisy dotyczące odzieży pracowników wprowadzone wyłącznie w celach wizerunkowych tj. wygląd schludny, elegancki bez szczegółowego określania rodzaju stroju można wprowadzić w ramach art. 100 § 2 pkt 4 Kodeksu pracy – bez konsekwencji wypłacania ekwiwalentu za używanie własnej odzieży, a także ekwiwalentu za jej pranie?