Czy podatnik powinien stosować noty uznaniowe jako formy dokumentowania rabatów pośrednich, niezależnie od faktu, że danemu nabywcy w ramach innych transakcji udzielany jest rabatu bezpośredni?

Spółka udziela rabatu retrospektywnego od zrealizowanego obrotu zarówno w obrocie bezpośrednim - towary kupowane są bezpośrednio od spółki (co dokumentowane jest fakturą korygującą), jak w obrocie pośrednim - towary kupowane są od pośredników (co dokumentowane jest notą księgową).

Jeden z odbiorców zaopatruje się w towary zarówno w obrocie bezpośrednim, jak i pośrednim.

Czy w takim przypadku właściwym jest stosowanie powyższych zasad dokumentowania rabatów jednocześnie fakturą korygującą (w obrocie bezpośrednim), jak i notą księgową (w obrocie pośrednim) w odniesieniu do jednego odbiorcy?

Czy też z uwagi na fakt, że odbiorca występuje w obrocie bezpośrednim, również rabat w obrocie pośrednim musi być dokumentowany fakturą korygującą?

Należy zważyć, że rabaty są zróżnicowane pod względem wysokości, co w drugim przypadku oznaczałoby konieczność ustalania na nowo wysokości rabatu w odniesieniu do obrotu bezpośredniego (rabat pośredni musiałby zostać doliczony do rabatu bezpośredniego), co wydaje się konstrukcją nieodpowiadającą rzeczywistemu charakterowi dwóch odrębnych zdarzeń gospodarczych, które dla potrzeb rozliczenia w podatku VAT sztucznie się łączy.