Czy organ w decyzji o naliczeniu kary powinien obligatoryjnie odstąpić od nałożenia administracyjnej kary pieniężnej?

W związku z zajęciem bez zezwolenia pasa drogowego polegającego na ustawieniu na chodniku kontenera na gruz, organ wszczął z urzędu postępowanie administracyjne. Po trzech dniach kontener został usunięty z pasa drogowego, a strona powiadomiła o tym fakcie zarządcę drogi.

W takim wypadku: 1) czy organ w decyzji o naliczeniu kary powinien obligatoryjnie odstąpić od nałożenia administracyjnej kary pieniężnej powołując się na przesłanki z art. 189f ustawy z 14.06.1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2021 r. poz. 735) – dalej k.p.a. (waga naruszenia prawa jest znikoma, a strona zaprzestała naruszania prawa)?

Waga naruszenia prawa oceniana pod kątem art. 189d pkt 1 k.p.a.;

2) czy przy wymierzaniu kary pieniężnej za samowolne zajęcie pasa drogowego organ w każdym przypadku powinien brać pod uwagę wszystkie przesłanki z art. 189d pkt 1-7 k.p.a.?

Jak ten przepis interpretować w odniesieniu do ustawy z 21.03.1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1376) – dalej u.d.p., gdzie ustawodawca jasno wskazuje w jakich okolicznościach zarządca drogi wymierza karę pieniężną (albo jest zezwolenie albo go nie ma)?

3) jak w tym i innych przypadkach zajęcia pasa drogowego bez zezwolenia organ powinien stosować przepisy art. 189d i art. 189f k.p.a.?