Czy organ podatkowy w decyzji dotyczącej podatku od nieruchomości powinien wziąć pod uwagę ewidencję gruntów i budynków, czy może oprzeć ją o informację podaną przez podatnika?

Podatnik złożył informację na podatek od nieruchomości, w której m. in. podaje 500 m zajętych pod drogę. Nie wynika to natomiast z ewidencji gruntów i budynków, gdzie ten grunt (500 m) jest sklasyfikowany jako grunt budowlany B. W wyniku kontroli stwierdzono, że ta powierzchnia jest utwardzona i stanowi drogę dojazdową do posesji.

Czy w takiej sytuacji organ powinien korzystać z ewidencji gruntów i budynków, czy z informacji podanej przez podatnika? Czy ewidencja gruntów i budynków jest jedynym źródłem, na którym powinien opierać się organ dokonując wymiaru podatku?