Czy organ I instancji powinien wydać decyzję odmawiającą świadczenia pielęgnacyjnego i sprawa ponownie, jeśli strona złoży odwołanie, trafia do SKO?

Osoba (syn) złożyła wniosek o ustalenie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego w związku ze sprawowaniem opieki nad członkiem rodziny (matką).

Osoba wymagająca opieki legitymuje się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności, gdzie "nie da się ustalić" momentu powstania niepełnosprawności. Tutejszy organ z tego powodu wydał decyzję odmawiającą prawa do świadczenia pielęgnacyjnego.

Strona w wyznaczonym terminie wniosła odwołanie do SKO, które uchyliło decyzję organu pierwszej instancji i przyznało świadczenie pielęgnacyjne dla ww. osoby w oparciu o niekonstytucyjność wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 21.10.2014 r., sygn. akt K 38/13. Orzeczenie o stopniu niepełnosprawności ważne jest do dnia 31.07.2020 r.

Czy tutejszy organ w sytuacji zainteresowania strony szczególnym przedłużeniem świadczenia na podstawie orzeczenia będącego w aktach, które ważne jest do dnia 31.07.2020 r. powinien od m-ca sierpnia 2020 r. przedłużyć okres świadczenia pielęgnacyjnego do upływu 60. dnia od dnia odwołania stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii, jednak nie dłużej niż do dnia wydania nowego orzeczenia o niepełnosprawności w związku z art. 15h ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz.U. z 2020 r. poz. 374 ze zm.), skoro świadczenie przyznało SKO.

Jaką decyzję wydać?

Czy też organ pierwszej instancji powinien wydać decyzję odmawiającą i sprawa ponownie, jeśli strona złoży odwołanie trafia do SKO?