Czy organ I instancji ma zastosować się do zaleceń SKO i przyznać świadczenie pielęgnacyjne?

Strona ubiega się o przyznanie świadczenia pielęgnacyjnego w związku z opieką nad niepełnosprawnym synem.

Syn legitymuje się znacznym stopniem niepełnosprawności. Niepełnosprawność istnieje od dzieciństwa i powoduje, że nie może funkcjonować bez pomocy rodziny. Strona zajmuje się synem od lat, przez co posiada niewielki staż pracy – nie ma wątpliwości, sprawuje opiekę nad synem. Przesłanką negatywną jest natomiast uprawnienie strony do emerytury, co wyklucza ją z kręgu uprawnionych na podstawie art. 17 ust. 5 pkt 1a.

Sprawa dwukrotnie rozpatrywana była przez SKO w następstwie decyzji odmownych organu I instancji. SKO zaleca przyznanie świadczenia pielęgnacyjnego stronie, po dokonaniu przez nią wyboru świadczenia (strona wyboru dokonała – chce pobierać świadczenie pielęgnacyjne) i rezygnacji z wypłaty emerytury (strona zawiesiła wypłatę emerytury od 1.06.2021 – w aktach decyzja ZUS o wstrzymaniu emerytury).

Czy w przedstawionej sytuacji, organ I instancji ma zastosować się do zaleceń SKO i przyznać świadczenie pielęgnacyjne, pomimo braku utrwalonego orzecznictwa w tym zakresie oraz niezmienionego art. 17 ust. 5 pkt 1a?