Czy OPS słusznie uznał wniosek żony jako rozpoczęcie procedury umieszczania męża w DPS?

Klientka w sierpniu złożyła do OPS wniosek o "pomoc w znalezieniu ośrodka dla mojego męża" uzasadniając, że mąż obecnie przebywa w Centrum Opieki Długoterminowej, którego żona nie jest w stanie dłużej pokrywać z własnego dochodu.

Pracownik socjalny udał się pod wskazany we wniosku adres, przeprowadził wywiad środowiskowy, w którym klientka oświadczyła, że prowadzi wspólne gospodarstwo domowe z mężem, który nie ma żadnego dochodu. Kobieta ma dochód w kwocie 4200 zł. Pracownik socjalny poinformował, że należy dostarczyć podpisany przez męża wniosek o umieszczenie w DPS oraz zaświadczenia lekarskie o stanie zdrowia męża.

We wrześniu OPS wysłał zawiadomienie o przedłużeniu terminu z uwagi na brak wniosku o DPS męża i zaświadczeń lekarskich. Z początkiem października żona dostarczyła do OPS pisemny wniosek męża o umieszczenie w DPS wraz z zaświadczeniami lekarskimi. Klientka oświadcza, że dobrowolnie zobowiązuje się do ponoszenia części odpłatności za DPS.

Czy OPS słusznie uznał wniosek żony jako rozpoczęcie procedury umieszczania męża w DPS?

Czy na wniosek żony powinien odpowiedzieć pracą socjalną i udzielić informacji na temat procedur, odpłatności, placówek, miejsc w DPS na terenie i zakończyć sprawę?

A dopiero pisemny wniosek męża o skierowanie do DPS powinien potraktować jako nową sprawę?

Jaka jest dalsza procedura postępowania?

Czy należy na podstawie sierpniowego wywiadu z żoną wydać skierowanie dla męża do DPS?

Czy robić aktualny wywiad alimentacyjny (aktualny dochód) z żoną i podpisać z nią umowę na odpłatność?

Czy należy jeszcze wszcząć postępowanie i wydać jej decyzję o odpłatności za pobyt męża?