Czy obywatelce Ukrainy nadal należy wypłacać świadczenie wychowawcze na podstawie specustawy COVID-19?

W dniu 2019-07-01 obywatelka Ukrainy złożyła wniosek o ustalenie prawa do świadczenia wychowawczego na syna na okres 2019/2021.

Powyższe świadczenie zostało przyznane na okres od 2019-07-01 do 2020-07-31, tj. do ostatniego dnia miesiąca, w którym upływał termin ważności karty pobytu (16.07.2020 r.).

Na podstawie art. 15zd ust. 3 ustawy z dnia 31 marca 2020 r. o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych oraz niektórych innych ustaw w dniu 2020-07-15 ww. przedłużono prawo do świadczenia wychowawczego od 2020-08-01 do upływu 30. dnia następującego po dniu odwołania stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii obowiązującego jako ostatni, bądź nie dłużej niż do końca okresu wskazanego w ustawie.

W grudniu br. tutejszy Ośrodek pozyskał informację ze Urzędu Wojewódzkiego, że Wojewoda w dniu 2020-09-21 wydał nową decyzję o udzieleniu ww. zezwolenia na pobyt czasowy i na pracę do dnia 2023-01-23 oraz wydano kartę pobytu z adnotacją ,,dostęp do tynku pracy''.

W związku z powyższym, jak postąpić właściwie: czy przedłużone świadczenie nadal wypłacać, czy je uchylić, czyli ma złożyć nowy wniosek?