Czy obowiązki wynikające z ustawy o obronie ojczyzny generują koszty podatkowe?

Spółka objęta jest obowiązkiem realizacji zadań z zakresu obronności państwa, co reguluje ustawa z 11.03.2022 r. o obronie Ojczyzny oraz przepis wykonawczy w postaci rozporządzenia Rady Ministrów z 24.05.2022 r. w sprawie sposobu i trybu nadawania przydziałów organizacyjno-mobilizacyjnych oraz sporządzania zapotrzebowania na uzupełnienie potrzeb jednostek przewidzianych do militaryzacji i zmilitaryzowanych. Na Przedsiębiorstwo obecnie nałożono obowiązek dokonania czynności rekrutacyjnych na wypadek mobilizacji, które wcześniej były w gestii Wojskowej Komisji Uzupełnień. W celu realizacji zapotrzebowania rekrutacyjnego jednostka podlegająca obowiązkowi musi obsadzić osobowo stanowiska ujęte w etacie jednostki zmilitaryzowanej swoimi pracownikami lub na wypadek braku osób o odpowiednich kwalifikacjach zwrócić się o pomoc i wskazanie osób innych niż zatrudnione do szefa wojskowego centrum rekrutacji. Szef WCR na podstawie posiadanych danych, szuka odpowiednich osób w ewidencji wojskowej lub może zwrócić się do kierowników właściwych Urzędów Pracy o wskazanie osób spełniających warunki do nadania przydziału mobilizacyjnego. Kierownik jednostki przewidzianej do militaryzacji lub zmilitaryzowanej wspólnie z szefem wojskowego centrum rekrutacji dokonują ustalenia przeznaczenia osób do nadania przydziałów. Nadanie przydziału następuje poprzez tzw. Kartę przydziału, która należy osobiście podpisać w jednostce zmilitaryzowanej (rozporządzenie RM od § 8.1 do § 9.1). Koszty (transportu: dojazdu i powrotu; rekompensata za utracone zarobki) poniesione i wynikające z art. 6 ust. 1,2,3 ustawy o obronie Ojczyzny ponosi jednostka zmilitaryzowana.

Czy w świetle bezwzględnego obowiązku, który został nałożony na spółkę ustawą o obronie Ojczyzny poprzez dokonywanie miedzy innymi czynności rekrutacyjnych i poniesieniem poprzez to kosztów z tym związanych, można je ująć jako KUP?