Czy naliczanie opłat środowiskowych nie jest konieczne, jeżeli pomiary wielkości emisji z instalacji wykazały tak niskie stężenia, że ich wartości nie przekroczyły dolnych granic detekcji zastosowanych metodyk pomiarowych?

Pomiary wielkości emisji z instalacji wykazały tak niskie stężenia, że ich wartości nie przekroczyły dolnych granic detekcji zastosowanych (akredytowanych) metodyk pomiarowych.

Czy w związku z tym prawidłowe jest założenie, że emisja jest zerowa, a tym samym naliczanie opłat środowiskowych nie jest potrzebne?

Czy też może lepszym rozwiązaniem jest przyjęcie do opłat najniższego stężenia granicznego wykrywalnego przez analizator (np. <0,5 mg/m³)?