Czy należy ustalić opłatę za DPS w pełnej wysokości w drodze decyzji administracyjnej, jeśli osoba zobowiązana do ponoszenia opłat za pobyt matki w DPS odmawia podpisania umowy?

Zgodnie z art. 4 ust. 4 ustawy z dnia 19 lipca 2019 r. o zmianie ustawy o pomocy społecznej oraz ustawy o ochronie zdrowia psychicznego (Dz.U. z 2019 r. poz. 1507 ze zm.) w przypadku odmowy przez osoby, o których mowa w art. 61 ust. 1 pkt 2 ustawy zmienianej w art. 1, zawarcia umowy, o której mowa w ust. 3, stosuje się art. 61 ust. 2d ustawy zmienianej w art. 1.

Art. 61 ust. 2d stanowi: w przypadku odmowy przez osoby, o których mowa w ust. 1 pkt 2, zawarcia umowy, o której mowa w art. 103 ust. 2, wysokość ich opłaty za pobyt mieszkańca domu w domu pomocy społecznej ustala w drodze decyzji organ gminy właściwej zgodnie z art. 59 ust. 1, z uwzględnieniem ograniczeń, o których mowa w ust. 2 pkt 2 i art. 103 ust. 2.

Osoba zobowiązana jest do ponoszenia odpłatności za pobyt swojej matki w domu pomocy społecznej w wysokości 300 zł miesięcznie. Zaproponowano jej zawarcie umowy na tą kwotę, osoba ta wyraża jedynie zgodę na zawarcie umowy na kwotę 100 zł.

Czy w świetle powyższego, organ może zawrzeć taką umowę i jednocześnie wydać decyzję na pozostałą kwotę, tj. w tym przypadku 200 zł?

Czy też organ z uwagi na odmowę podpisania umowy na pełną kwotę (300 zł), powinien wszcząć postępowanie i wydać decyzję administracyjną ustalającą odpłatność w pełnej wysokości?