Czy należy powołać się na art. 23 ust. 1a w zw. z art. 19 ust. 2 u.p.p.w.d. kierując do strony wezwanie o wyjaśnienie kwestii miejsca zamieszkania poza granicami kraju?

Osoba złożyła wniosek o świadczenie wychowawcze, zaznaczając we wniosku, że ona i nikt z członków rodziny nie przebywa poza granicami kraju.

Ponieważ pracownik miał wątpliwości co do prawdziwości oświadczenia, skontaktował się telefonicznie z osobą. W trakcie rozmowy osoba (nie bezpośrednio - najpierw potwierdziła, później zaprzeczyła) przyznała, że jest oddelegowywana do pracy poza RP (Niemcy). Ostatecznie stwierdziła, że oczekuje pisemnego wezwania do wyjaśnień.

Jakie pouczenie powinno znaleźć się w wezwaniu (chodzi o kwestię pozostawienia wniosku bez rozpoznania, gdyby osoba nie zgłosiła się na wezwanie)?

Czy wystarczy przywołanie art. 19 ust. 1 lub ust. 2 ustawy o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci?

Dodatkowo, osoba ta pobiera świadczenia wychowawcze przyznane do 31 maja br. Tu wchodzi więc w rachubę wstrzymanie świadczeń - czy na podstawie art. 23 ust. 1a u.p.p.w.d.?

Jeśli osoba nie udzieli żadnych wyjaśnień, a organ nie posiada żadnych danych na temat przebywania/pracy osoby poza granicami RP, to jakie działania powinien podjąć?

Wystąpić do Wojewody o ustalenie (na podstawie ewentualnie posiadanych przez niego danych) czy w sprawie tej osoby mają zastosowanie przepisy koordynacyjne, czy też działanie to jest bezcelowe?