Czy można zastosować art. 36 ustawy z 24.10.1974 r. prawo budowlane dla samowoli budowlanej rozpatrywanej ze starego prawa budowlanego poprzez wstrzymanie prowadzenia robót wraz z nakazem uzyskania dwz?

Czy można zastosować art. 36 (ust. 1 pkt 1 i ust 2 pkt 3 i 4) ustawy z 24 października 1974 r. prawo budowlane (Dz.U. z 1974 r. nr 38 poz. 229) dla samowoli budowlanej rozpatrywanej ze starego prawa budowlanego poprzez wstrzymanie prowadzenia robót wraz z nakazem uzyskania decyzji o warunkach zabudowy, a dopiero po przedstawieniu decyzji o warunkach zabudowy - postanowienia o przedłożeniu ekspertyzy wraz z projektem budowlanym?

Budowa została zakończona około 1994 r. i budynek mieszkalny jest użytkowany od tego czasu. W dniu budowy ani też obecnie przedmiotowa działka nie jest przeznaczona pod zabudowę. W dniu budowy plan zagospodarowania przestrzennego nie przewidywał zabudowy (teren rolniczy). Obecnie dla przedmiotowego terenu nie ma planu zagospodarowania przestrzennego. Zgodnie ze studium uwarunkowań i kierunków i zagospodarowania przestrzennego jest to obszar rolniczej przestrzeni produkcyjnej nie podlegający ochronie. Tym niemniej zgodnie z obecnymi przepisami po spełnieniu odpowiednich warunków możliwa jest do uzyskania decyzja o warunkach zabudowy nawet bez konieczności odrolnienia gruntu (klasyfikacja gruntu).

A jeżeli nie to jaka winna być ścieżka prawna procedury legalizacyjnej?

Art. 36. ustawy z 24 października 1974 r. prawo budowlane (Dz.U. z 1974 r. nr 38 poz. 229) mówi, że:

1. Właściwy terenowy organ administracji państwowej wstrzyma roboty budowlane, gdy są one wykonywane:

1) bez wymaganego pozwolenia na budowę

2. W decyzji o wstrzymaniu robót budowlanych należy:

3) określić, jakie czynności i zmiany lub przeróbki należy wykonać w celu uzyskania decyzji zezwalającej na wznowienie robót,

4) określić terminy, w jakich mają być spełnione wymagania i warunki, o których mowa w pkt 2 i 3.