Czy można uznać za niedozwoloną klauzulę określającą sposób dostarczenia korespondencji z banku jeżeli w umowie zapisano, że klient sam wybiera sposób otrzymywania informacji?

Czy ujęcie w regulaminie zapisu: "korespondencja z banku będzie uważana za doręczoną jeżeli zostanie wysłana listem zwykłym na ostatni adres wskazany przez pożyczkobiorcę (poręczyciela)" może zostać uznana za niedozwoloną klauzulę mimo iż w umowie pożyczki (a dokładniej o linię pożyczkową czyli możliwość wielokrotnego zadłużania się w ciężar rachunku) są zawarte dokładne uregulowania dotyczące sposobu dostarczania korespondencji dot. informacji o zmianie oprocentowania - klient sam wybiera sposób w jaki chce otrzymywać taką informację a więc indywidualnie uzgadnia postanowienia umowy - art. 358¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny. Pozostałe pisma jak np. wypowiedzenie są wysyłane listem poleconym za potwierdzeniem odbioru - również zapis umowny.

Czy tego rodzaju zapisy naruszają dyrektywy z art. 358¹ k.c. i mogą zostać uznane przez sąd za klauzule niedozwolone?