Czy można nie uznawać wyrobów jako odpadów, gdyż wnioskujący znajduje dla nich dalsze zastosowanie na terenie własnego zakładu, a zatem nie występuje kryterium "pozbycia się"?

Zakład prowadzi działalność w zakresie produkcji detali z metalu. W wyniku procesu produkcyjnego stopiony metal jest wylewany do form i powstają medale. W wyniku procesu powstają wyroby, które nie spełniają wymagań i są zawracane do procesu. Najpierw kierowane są do pieca w celu uplastycznienia pod wpływem temperatury, a następnie do maszyny odlewniczej. Wyroby niespełniające wymagań, np. mają niewyraźne litery. Wnioskujący nie traktuje wskazanych wyrobów niespełniających wymagań jako odpadów.

Czy słusznie?

Czy w opisanym przypadku można nie uznawać wyrobów jako odpadów z uwagi na fakt, iż wnioskujący znajduje dla nich dalsze zastosowanie na terenie własnego zakładu, a zatem nie występuje kryterium "pozbycia się", które jest wymagane w przypadku uznania danego materiału za odpad?

Czy wytworzone wyroby niespełniające wymagań powinny być rozpatrywane w kontekście przepisów ustawy z 14.12.2012 r. o odpadach – dalej u.o. jako produkty uboczne i wnioskujący powinien przeprowadzić w tym zakresie odpowiednią procedurę przed marszałkiem województwa?

Jeśli uznać, że wytworzone wyroby niespełniające wymagań stanowią odpad, to czy w takim wypadku wniosek powinien obejmować również żądanie udzielenia zezwolenia na przetwarzanie odpadów?