Czy lekarz musi ratować pacjenta wbrew jego wcześniejszemu sprzeciwowi na zabieg, który może mu pomóc?

Jak postępować w sytuacji, gdy pacjent nieprzytomny znajduje się w stanie bezpośredniego zagrożenia życia, ale przed utratą świadomości wyraził sprzeciw wobec metody leczenia, która może mu teraz uratować życie?

Np. nie zgodził się na daną operację, czy też przypadek świadka Jehowy, który kategorycznie nie zgadza się na przetoczenie krwi w żadnej sytuacji, a potem traci przytomność z powodu krwotoku.

Czy należy w dalszym ciągu szanować wolę pacjenta i nie stosować metody leczenia, na którą się przed utratą świadomości nie zgadzał, nawet jeśli prowadziłoby to do śmierci pacjenta?

Czy też należy ratować życie wszystkimi możliwymi metodami, także wbrew wcześniejszemu sprzeciwowi chorego?