Czy kompetencje do wydania decyzji z art. 26 u.o. w przypadku stwierdzenia jej nieważności, uchylenia lub wygaśnięcia nie powinny ograniczać się do odpadów zgromadzonych w okresie obowiązywania zezwolenia?

Firma w 2013 i 2014 r. zgromadziła surowiec tworzywa sztucznego do produkcji (nie odpad). W 2015 r. uzyskała zezwolenie starosty na zbieranie przetwarzanie odpadów, którego uprawnienia nie były wykonywane. Zgromadzony surowiec stał się w tym czasie bezwartościowy handlowo, co czyni go odpadem. W 2018 r. w związku z obowiązkiem zmiany decyzji firma złożyła wniosek o taką zmianę dostosowawczą do marszałka województwa uznając jego właściwość w związku z ilością planowanych do przetwarzania dziennie i magazynowanych rocznie odpadów. Wniosek mimo wezwania (marszałek wszczął postępowanie także stwierdzając swoją właściwość) nie został uzupełniony w terminie i pozostawiony bez rozpoznania. Tym samym zezwolenie wygasło z mocy ustawy 5 marca 2020 r. W 2021 r. firma na teren zakładu przywiozła odpady.

Kto obecnie jest właściwy do wydania decyzji nakazującej usunięcie odpadów w trybie art. 26 ustawy z 14.12.2012 r. o odpadach (Dz.U. z 2022 r. poz. 699) – dalej u.o. - wójt, starosta czy marszałek województwa?

Czy kompetencje do wydania takiej decyzji w przypadku stwierdzenia jej nieważności, uchylenia lub wygaśnięcia nie powinny ograniczać się do odpadów zgromadzonych w okresie obowiązywania zezwolenia i w ramach jego wykonywania przez uprawnionego?