Czy kierownik OPS powinien wytoczyć powództwo o roszczenia alimentacyjne?

Pani X pobiera świadczenie pieniężne z GOPS w postaci zasiłku stałego.

Przeprowadzono wywiady środowiskowe u osób zobowiązanych - dzieci, 2 synów i córki. Synowie nie posiadają żadnego dochodu, zaś córka wraz ze swoją rodziną uzyskuje dochód w kwocie 5.944,74 zł i przekracza kryterium dochodowe rodziny córki 3.696,00 zł zgodnie z przepisami ustawy o pomocy społecznej.

Córka Pani X posiada gospodarstwo rolne, zobowiązała się do pomocy rzeczowej w postaci przekazywania produktów z gospodarstwa rolnego (jaja, drób, warzywa, ziemniaki); córka nie zobowiązała się do pomocy finansowej na rzecz matki.

Córka nie wyraża zgody na zawarcie umowy w myśl art. 103 ustawy o pomocy społecznej. GOPS zamierza wystosować pozew o zasądzenie świadczenia alimentacyjnego do Sądu.

Czy do pozwu jest wymagana zgody osoby korzystającej z zasiłku stałego?

Jeśli Pani X nie wyraża zgody na alimenty od córki, należy wystosować pozew do Sądu?

Czy w przypadku pozostałych dzieci - synów, którzy nie posiadają dochodów (dane z wywiadów alimentacyjnych) powinny być złożone pozwy o zasądzenie świadczenia alimentacyjnego?

W pozwie do Sądu w uzasadnieniu GOPS wskazał podstawę wysokości minimum socjalnego Departamentu Statystyki Społecznej GUS dla jednoosobowych gospodarstw emeryckich w kwocie 1.197,47 zł (dane za II kwartał 2019 r.) jako łączną wysokość świadczenia alimentacyjnego.

Czy to jest właściwe, czy powinny być uwzględnione inne akty, na podstawie których należy ustalić miesięczna kwotę świadczenia alimentacyjnego dla Pani X?

Czy ustalona wysokość miesięczna świadczenia alimentacyjnego powinna być podzielona na 3 dzieci czy tylko córkę, której dochód przekracza kwotę kryterium dochodowego rodziny?