Czy kierownik OPS może ponownie skierować do sądu pozew, wnioskując jednocześnie o ustanowienie kuratora dla pozwanego, nieznanego z miejsca pobytu w trybie art. 144 § 1 k.p.c.?

Rozwiedziona osoba została umieszczona w DPS. Gmina wnosi różnicę między średnim kosztem utrzymania w DPS, w miesięcznej kwocie 2457,00 zł.

Jedyna córka, ma miejsce zamieszkania na terenie Polski, jednak faktycznie od wielu lat, mieszka poza granicami kraju (prawdopodobnie w Luksemburgu). Pod wskazanym polskim adresem, mieszka jej matka (była żona osoby umieszczonej w DPS). Matka nie wyraża zgody na wskazanie faktycznego adresu pobytu córki. Nie wyraża także zgody, na pośrednictwo w jakimkolwiek kontakcie. Ośrodek pomocy wystosował pismo do Ambasady Rzeczypospolitej Polskiej w Luksemburgu i otrzymał odpowiedź, że wskazana w piśmie osoba nie figuruje w kartotekach urzędu konsularnego.

Następnie w trybie art. 110 ust. 5 ustawy z 12.03.2004 r. o pomocy społecznej (Dz.U. z 2020 r. poz. 1876), został złożony pozew o alimenty. W pozwie został wskazany polski adres zamieszkania i informacja, że osoba przebywa poza granicami kraju. Sąd zwrócił się do ośrodka pomocy z wnioskiem o uzupełnienie pozwu poprzez wskazanie aktualnego miejsca pobytu pozwanej. Ponieważ ośrodek nie posiada tych danych, pozew nie został uzupełniony, co skutkowało jego zwrotem wobec nieuzupełnienia braków formalnych.

Jakie działania winien jeszcze podjąć kierownik OPS, aby należycie realizować przepisy ustawy o pomocy społecznej oraz ustawy o finansach publicznych?