Czy kanalizację deszczową wraz z separatorem należy zakwalifikować jako jeden środek trwały?

Wody opadowe z połaci dachowych budynków oraz dróg wewnętrznych, utwardzonych placów manewrowych oraz parkingów, doprowadzane są do separatora koalescencyjnego substancji ropopochodnych w celu oczyszczenia ścieków. Separator jest zbiornikiem w formie walca wykonany z betony zbrojonego, wyposażony we wkład koalescencyjny, automatyczny zawór odcinający odpływ nominalny zintegrowany z osadnikiem i komorą pomp. Jest urządzeniem przepływowym, w których następuje wydzielenie zarówno lżejszych od wody substancji ropopochodnych, jak i cięższej od wody zawiesiny. Na wlocie wyposażonym w deflektor znajduje się komora wlotowa, która umożliwia uspokojenie przepływu i skierowanie ścieków pod wkład wielostrumieniowy umieszczony w dolnej części komory koalescencyjnej. We wkładzie wielostrumieniowym o przepływie współprądowym - którym przepływ ścieków dzielony jest na wiele mniejszych, następuje koalescencja cząstek substancji ropopochodnych i ich wypływanie w postaci kropli na powierzchnię oraz sedymentacja części zawiesiny i jej opadanie do przestrzeni podfiltrowej (pod wkładem). Następnie oczyszczone ścieki wpływają poprzez zasyfonowy odpływ wyposażony w automatycznie zamknięcie i kierowane są rurociągami do odbiornika jakim jest zbiornik chłonno–odparowujący.

Czy kanalizację deszczową wraz z separatorem należy zakwalifikować jako jeden środek trwały?

Czy tez należy wydzielić samodzielne środki trwałe tj.: kanalizacja deszczowa jako sieć rurociągów – KŚT 211, oraz separator koalescencyjny – KŚT 658?