Czy jeśli w postanowieniu WKZ nie zostało wskazane jednoznacznie, że WKZ odmawia uzgodnienia, to czy należy postanowienie to traktować jako pozytywne uzgodnienie?

Stanowisko WKZ, o którym mowa w art. 39 ust. 3 i 4 ustawy z 7.07.1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2019 r. poz. 1186) – dalej pr. bud. jest wiążące dla organu administracji architektoniczno-budowlanej.

Czy zatem postanowienie WKZ powinno być jednoznaczne, tj. czy winno stanowić "uzgodnienie" – w świetle definicji słownikowej "uzgodnić", znaczy bowiem tyle co "obopólnie wyrazić na coś zgodę" (zob. Uniwersalny słownik języka polskiego, pod red. S. Dubisza, Warszawa 2006) lub alternatywnie powinno to być równie jednoznaczne negatywne stanowisko ("odmowa uzgodnienia"), które z kolei stanowić może wystarczającą podstawę odmowy udzielenia inwestorowi pozwolenia na budowę/rozbiórkę?

Jeśli WKZ wydaje postanowienie, w którym wnosi zastrzeżenia do projektu i nie wiadomo, czy jest to postanowienie pozytywne "uzgodnienie", czy też negatywne "odmowa uzgodnienia", to jak powinien zachować się organ administracji?

Czy jeśli w postanowieniu WKZ nie zostało wskazane jednoznacznie, że WKZ odmawia uzgodnienia, to czy należy postanowienie to traktować jako pozytywne uzgodnienie?

Proszę o wskazanie orzecznictwa sądowo-administracyjnego, które odnoszą się do takich praktyk WKZ.