Czy jeśli budowa nowej infrastruktury wymaga przejścia poprzecznego pod jezdnią wymaga to odstępstwa od przepisów techniczno-budowlanych?

Jak należy interpretować zapis art. 140 ust. 8 rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z 2.03.1999 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie (Dz.U. z 2016 r. poz. 124) – dalej r.w.t.d.p. tj. "nowa infrastruktura podziemna nie powinna być usytuowana pod jezdnią istniejącą i docelową" w kontekście uzyskiwania decyzji na lokalizację infrastruktury techniczne i urządzeń niezwiązanych z potrzebami zarządzania drogami lub potrzebami ruchu drogowego na podstawie art. 39 ust. 3 i 3a w zw. z art. 39 ust. 1 i 1a ustawy z 21.03.1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 470) – dalej u.d.p.?

Często się zdarza, że budowa nowej infrastruktury wymaga przejścia poprzecznego pod jezdnią (przy tym oczywiście jest realizacji metoda bezywkopowa – bez ingerencji w jezdnie), co wydaje się narusza art. 140 ust. 8 r.w.t.d.p.

Czy w takich okolicznościach należy każdorazowo uzyskać odstępstwo od przepisów techniczno-budowlanych na podstawie art. 9 ustawy z 7.07.1994 r. Prawo budowlane (Dz.U. z 2020 r. poz. 1333) – dalej pr. bud.?

W praktyce spotkałem się z przypadkami przy tego typu inwestycjach, że zarządca drogi wydawał decyzję lokalizacyjną bez problemu opierając się na zapisach u.d.p., natomiast przy innej inwestycji również z przejściem poprzecznym pod jezdnią, w zasadzie ten sam zarządca oczekuje do wydania decyzji uzyskania odstępstwa od przepisów techniczno-budowlanych.