Czy faktycznie organ właściwy dłużnika ze względu na jego obecne miejsce zamieszkania winien rozpatrzyć jako pierwszy wniosek dłużnika o umorzenie w trybie art. 30 ust. 1 u.p.o.u.a., czy też dłużnik powinien doprecyzować swoją prośbę?

Do tutejszego organu – jako organu właściwego dłużnika - zostały przekazane wnioski dłużnika alimentacyjnego o umorzenie zadłużenia w oparciu art. 30 ust. 1 ustawy o pomocy osobom uprawnionym do alimentów.

Z zebranej dokumentacji wynika, że jednocześnie dłużnik wniósł o umorzenie zadłużenia na podstawie art. 30 ust. 2 ww. ustawy, nadto – odrębny wniosek o umorzenie wniósł do Likwidatora Funduszu Alimentacyjnego, powołując się na art. 68 ustawy o świadczeniach rodzinnych. Dłużnik posiada zadłużenie względem Likwidatora Funduszu Alimentacyjnego oraz dwóch innych ośrodków pomocy społecznej.

Organy właściwe wierzyciela zawiesiły postępowanie w sprawie wniosku dłużnika o umorzenie w oparciu o art. 30 ust. 2 ustawy o pomocy osobom uprawnionym do alimentów, uznając, iż w pierwszej kolejności organ właściwy dłużnika winien rozpatrzyć jego wniosek o umorzenie złożony w trybie art. 30 ust. 1 ww. ustawy, ponieważ decyzja taka nie zapada w ramach uznania administracyjnego.

Czy faktycznie organ właściwy dłużnika ze względu na jego obecne miejsce zamieszkania winien rozpatrzyć jako pierwszy wniosek dłużnika o umorzenie w trybie art. 30 ust. 1 u.p.o.u.a., czy też dłużnik powinien doprecyzować swoją prośbę?

Czy organ właściwy dłużnika może umorzyć należności względem innych organów i Likwidatora Funduszu Alimentacyjnego, a jeżeli tak, czy należy wydać jedną decyzję administracyjną w odniesieniu do całego zadłużenia dłużnika (z wszystkich tytułów), czy też dla każdego rodzaju zadłużenia i wierzyciela należy wydać odrębną decyzję administracyjną?