Czy dowóz posiłków powinien być traktowany jak świadczenie z pomocy społecznej?

Zgodnie z pkt III.2.2. uchwałą wprowadzającą w życie wieloletni program rządowy "Posiłek w szkole i w domu" na lata 2019-2023 Gmina może zorganizować dowóz posiłków dla tych grup mieszkańców gminy.(określonych w pkt III.2.1). Pkt V.1. ww. programu określa, że na uzasadniony, pisemny wniosek wójta (burmistrza, prezydenta miasta) wojewoda może wyrazić zgodę na zwiększenie dotacji do 5% środków finansowych z przeznaczeniem na dowóz posiłków w gminie, w szczególności dla osób starszych, niepełnosprawnych, z tym że udział środków własnych gminy nie może wynosić mniej niż 20% przewidywanych kosztów realizacji tego zadania.

Czy w przypadku realizacji posiłków wraz z dowozem konieczne są zapisy dotyczące realizacji dowozu w Uchwale Rady Miasta w sprawie określenia zasad zwrotu wydatków na pomoc w formie posiłku, lub świadczenia rzeczowego w postaci produktów żywnościowych i podwyższenia kryterium dochodowego uprawniającego do przyznania nieodpłatnie świadczenia pieniężnego na zakup posiłku lub żywności przyznanych w ramach wieloletniego rządowego programu "Posiłek w szkole i w domu" na lata 2019-2023 oraz przyjęcia gminnego programu osłonowego w zakresie udzielenia posiłku dzieciom i młodzieży na lata 2019-2023, której uchwalenie jest niezbędne celem udzielenia pomocy osobom, których dochód przekracza kryterium dochodowe określone art. 8 ustawy o pomocy społecznej i dzieciom bez konieczności wydania decyzji administracyjnej?

Czy można przyznawać decyzją administracyjną świadczenie "posiłek z dowozem" realizowany przez podmiot w ramach zamówień publicznych, a koszty dowozu ująć w rozliczeniu całości zadania, czy też dowóz stanowi odrębne zadanie i nie powinien być traktowany jak świadczenie z pomocy społecznej?