Czy do spraw związanych z zakupem preferencyjnym paliwa stałego dla gospodarstw domowych można zastosować przepisy kodeksu cywilnego?

Do urzędu wpłynął wniosek o zakup preferencyjny paliwa stałego. Wnioskodawca jest osobą uprawnioną do zakupu węgla po cenach preferencyjnych. Do gminy dotarł transport węgla, z którego można zrealizować wniosek zainteresowanego. Wnioskodawcę poinformowano telefonicznie o konieczności wniesienia opłaty i procedurze odbioru opału ze składu węgla, z którym gmina podpisała umowę. Jednak pomimo kilku telefonów wnioskodawca za węgiel nie zapłacił, twierdzi, że chwilowo nie ma go gdzie składować w piwnicy i za węgiel zapłaci i następnie go odbierze dopiero w momencie, gdy będzie miał miejsce w piwnicy. Gmina nie ma możliwości trzymać tego węgla w nieskończoność dla wnioskodawcy, gdyż nie pozwalają na to możliwości techniczne składu węgla. Ponadto gmina nie chce też tego wniosku zostawiać "na później", gdyż w gminie złożonych jest prawie tysiąc wniosków o zakup węgla i obsługuje je jedna osoba. Tego typu "życzenia" klientów utrudniają tylko organizację mechanizmu sprzedaży węgla przez gminy i rozliczenie się zarówno z PGG jak i ze składem.

Ustawodawca oczywiście nie przewidział opcji nierozpoznania wniosku, zatem czy istnieje możliwość niezrealizowania takiego wniosku na podstawie zapisów kodeksu cywilnego? Bo skoro klient złożył wniosek o zakup, a teraz z zakupem zwleka, to czy można zatem na podstawie przepisów prawa cywilnego nie zrealizować umowy kupna-sprzedaży?