Czy do odpowiedzialności za grzywny w celu przymuszenia można stosować przepisy o odpowiedzialności osób trzecich?

Czy w odniesieniu do członków zarządu spółki z o.o. może zostać wydana decyzja z art. 116 i n. ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.) – dalej o.p., o ich odpowiedzialności za zobowiązania spółki z tytułu niezapłaconych przez nią grzywien w celu przymuszenia nałożonych przez organ administracji (powiatowego inspektora sanitarnego) za niewykonanie przez tą spółkę z o.o. obowiązków o charakterze niepieniężnym - grzywny w celu przymuszenia nałożono na podstawie art. 119 i n. ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz.U. z 2022 r. poz. 479 z późn. zm.) – dalej u.p.e.a. Prowadzone postępowania egzekucyjne wobec spółki z o.o. zostały umorzone z uwagi na bezskuteczność egzekucji z majątku tej spółki z o.o. stwierdzoną postanowieniami właściwego naczelnika urzędu skarbowego, natomiast w odniesieniu do kolejnych tytułów wykonawczych organ egzekucyjny kierował do wierzyciela zawiadomienia o nieprzystąpieniu do egzekucji z uwagi na brak majątku lub źródła dochodu podmiotu zobowiązanego (spółki z o.o.).

W związku z tym, czy do grzywny w celu przymuszenia a także do opłaty egzekucyjnej za wydanie takiego postanowienia, oraz do kosztów postępowania egzekucyjnego, jako należności art. 60 pkt. 7 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz.U. z 2022 r. poz. 1634 z późn. zm.) – dalej u.f.p., będą miały zastosowanie, na podstawie art. 67 ust. 1 u.f.p., przepisy art. 107 i następne o.p.?