Czy dla inwestycji zrealizowanej, dla której nie można już określić warunków realizacji, bo realizacja została zakończona wymagane jest uzyskanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach?

Inspektor Nadzoru Budowlanego nakazał legalizację 41 szt. wiat na norki i lisy powstałych w latach 90-tych. Do legalizacji potrzebna jest decyzja o warunkach zabudowy, a organ wydający warunki zabudowy stoi na stanowisku, że przed warunkami zabudowy wymagana jest decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach. Ferma już istnieje, chów jest prowadzony, a wiaty wybudowane. Wielkość inwentarza określa próg wyznaczony w rozporządzeniu Rady Ministrów z 9.11.2010 r. w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko (Dz.U. z 2016 r. poz. 71) - tj. 80,75 DJP i inwestor nie planuje zwiększenia inwentarza. Hodowla i ubój są już prowadzone w istniejącej fermie, a ilość wiat i infrastruktura przystosowana jest już do chowu i uboju w w/w DJP. Inwestor niczego w technologii hodowli, ilości wiat i wielkości inwentarza nie będzie zmieniał. Inwestycja nie będzie związana z żadną ingerencją w środowisko, zatem nie spełnia definicji przedsięwzięcia określonego w ustawie z 3.10.2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz.U. z 2018 r. poz. 2081) - dalej u.o.o.ś. Uwzględniając rodzaj przedsięwzięć, dla których wymagana jest decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach oraz definicję decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach, zgodnie z którą decyzja ta: - wymagana jest dla przedsięwzięć planowanych (art. 72 u.o.o.ś.), a nie zrealizowanych - określa środowiskowe uwarunkowania realizacji przedsięwzięcia.

Czy dla inwestycji zrealizowanej, dla której nie można już określić warunków realizacji, bo realizacja została zakończona wymagane jest uzyskanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach?