Czy dla celów amortyzacji należy przyjąć aktualną wycenę wartości początkowej budynku?

Podatnik prowadził działalność od 2004 r. Jednym z elementów prowadzonej działalności był wynajem powierzchni użytkowych. W tym celu została wynajęta część 3-kondygnacyjnego budynku składającego się z piwnicy oraz dwóch pieter. Na drugim pietrze zostało zrobione mieszkanie używane przez podatnika. Wynajęte zostały tylko parter oraz pierwsze piętro budynku. Ze względu na to, że podatnik nie posiadał faktur dokumentujących wybudowanie budynku, które mogłyby posłużyć do wyceny środka trwałego, w 2005 r. została wykonana wycena tej nieruchomości, w części wyłącznie wynajmowanej bez piwnicy oraz mieszkania. Wartości nieruchomości wyceniono na 405 500 zł, co w przeliczeniu na metr kwadratowy daje 1618,76 zł. I taką wartość wpisano jako wartość początkową tego środka trwałego i od takiej wartości była dokonywana amortyzacja. Tak prowadzona działalność była do 2010 r., w którym to roku podatnik zrezygnował z prowadzenia działalności gospodarczej, a wynajem tych powierzchni został opodatkowany w formie najmu prywatnego. W roku 2019 r. podatnik znowu rozpoczął prowadzenie działalności gospodarczej także w formie najmu z tym, że teraz dołączył także wcześniej nie wynajmowaną piwnicę. Ponieważ w poprzedniej wycenie nie była zawarta wartość piwnicy, podatnik przedstawił dokonaną w 2009 r. wycenę tej nieruchomości, która uwzględniała także wartość piwnicy. Z tym, że teraz wartość wynajmowanej nieruchomości wzrosła do 1 014 680 zł, co daje 4050 zł za metr kwadratowy, a udział piwnicy w tym byłby w wartości 339 840 zł.

W jakiej prawidłowej wartości należy zwiększyć wartość środka trwałego o dodatkowo wynajmowaną piwnicę?

Czy należy tu zastosować wartość z pierwszej wyceny mimo, że wyceniona wartość nie uwzględniała jej?

Czy też można wziąć pod uwagę wartość z drugiej wyceny uwzględniającej już piwnicę?