Czy analizując transakcje łańcuchowe należy wziąć pod uwagę również miejsce w którym faktycznie na odbiorcę końcowego przechodzi prawo do rozporządzania towarem jak właściciel?

Jesteśmy spółką córką – dalej jako B – niemieckiej spółki produkcyjnej – dalej jako A. Zamawiamy towar w Spółce A i sprzedajemy go na terytorium Polski. Zdarza się, że towar wysyłany jest bezpośrednio z Niemiec do klienta końcowego – dalej jako C (na teren Polski), przy czym faktury wystawiane są w następujący sposób: spółka A wystawia fakturę spółce B - jako WDT, spółka B rozpoznaje u siebie WNT, następnie wystawia fakturę do spółki C ze stawką krajową VAT. Na fakturze od spółki A, jako warunki dostawy podane jest FCA miasto w Niemczech, spółka B w swoich warunkach dostawy wskazuje m.in., że towar uważa się za dostarczony w momencie wydania towaru dostawcy, sprzedający zastrzega sobie prawo własności przedmiotu sprzedaży (towaru) do momentu zapłaty przez kupującego wszystkich należności wynikających z umowy. Transport faktycznie organizowany jest przez spółkę A we współpracy ze spółką B. Umowa z przewoźnikiem podpisana jest na spółkę A, koszty transportu spółka A refakturuje na spółkę B. Termin i warunki dostawy ustala spółka A (termin przy współpracy ze spółką B).

Czy spółka B prawidłowo rozpoznaje po swojej stronie WNT i fakturuje końcowego odbiorcę - spółkę C ze stawką krajową VAT? Czy analizując tzw. transakcje łańcuchowe należy wziąć pod uwagę oprócz informacji o faktycznej organizacji transportu również miejsce, w którym faktycznie na odbiorcę końcowego przechodzi prawo do rozporządzania towarem jak właściciel – przykładowo jeszcze w Niemczech?