Co oznacza odpowiednie stosowanie przepisów dot. dokumentacji medycznej do dokumentacji prowadzonej w zakładzie opiekuńczo-leczniczym?

Pytanie dotyczy § 37 ust 1 rozporządzenia w sprawie rodzajów, zakresu i wzorów dokumentacji medycznej oraz sposobu jej przetwarzania: "Do prowadzenia dokumentacji w zakładzie opiekuńczo-leczniczym, zakładzie pielęgnacyjno-opiekuńczym, zakładzie rehabilitacji leczniczej lub innym przedsiębiorstwie podmiotu leczniczego przeznaczonym dla osób, których stan zdrowia wymaga udzielania stacjonarnych i całodobowych świadczeń zdrowotnych innych niż szpitalne, stosuje się odpowiednio przepisy § 13 ust. 1, § 14–17, § 20, § 21, § 24, § 26 ust. 1, § 27, § 29–32 i § 36, z zastrzeżeniem że dokumentacja jest sporządzana przez osoby uprawnione do udzielania świadczeń zdrowotnych w tym przedsiębiorstwie podmiotu leczniczego."

Słowo "odpowiednio" oznacza zależnie od profilu i potrzeb podmiotu?

Jak należy ten zapis interpretować?

Jeżeli w zakładzie pielęgnacyjno-opiekuńczym, w którym świadczenia medyczne realizowane są tylko przez jedną komórkę (w strukturze podmiotu znajdują się dwie komórki: Oddział Pielęgnacyjno-Opiekuńczy oraz Dział Farmacji Szpitalnej), to czy w Księdze Głównej Przyjęć i Wypisów należy umieszczać kod resortowy komórki organizacyjnej, w której pacjent przebywał?

Jeżeli wszystkie informacje, nt. zdrowia pacjenta, tj. rozpoznanie, wyniki badań, przyczyna zgonu, itp. znajdują się w historii choroby pacjenta, to czy jest konieczność powielania tego w Księdze Głównej?

Ww. r.d.m. stanowi, iż w KG powinna znaleźć się adnotacja o wydaniu zlecenia na transport sanitarny. Placówka realizuje świadczenia pielęgnacyjno-opiekuńcze w ramach umowy z NFZ, w związku z czym nie wydaje pacjentowi zleceń na transport, gdyż transport zapewnia świadczeniodawca - czy zatem konieczna jest w KG taka rubryka?