Balicka Patrycja, Zwrot nadwyżki podatku naliczonego nad należnym

Zwrot nadwyżki podatku naliczonego nad należnym

Procedura przedstawia zasady zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym. Procedura nie dotyczy sytuacji podatników dokonujących dostawy towarów lub świadczenia usług poza terytorium kraju i niedokonujących sprzedaży opodatkowanej oraz podatników, którzy w danym okresie rozliczeniowym, którego dotyczy rozliczenie nie dokonali czynności opodatkowanych, o których mowa w art. 86 ust. 8 pkt 1 u.p.t.u.

W sytuacji, kiedy kwota podatku naliczonego jest wyższa w danym okresie rozliczeniowym od kwoty podatku należnego podatnik ma prawo do obniżenia o kwotę tej różnicy podatku należnego za następne okresy rozliczeniowe lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy lub na rachunek spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej jako zabezpieczenie udzielanego przez ten bank lub przez tę kasę kredytu. Zwrot jako zabezpieczenie udzielanego przez bank lub przez kasę kredytu jest możliwe, pod warunkiem złożenia w terminie deklaracji podatkowej pisemnego, nieodwołalnego upoważnienia organu podatkowego, potwierdzonego przez bank lub spółdzielczą kasę oszczędnościowo-kredytową, czyli instytucji, które udzieliły kredytu, do przekazania tego zwrotu. Upoważnienie powinno zawierać co najmniej:

1) datę wystawienia;

2) imię i nazwisko lub nazwę podatnika, nazwę banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej udzielających kredytu oraz ich adresy;

3) numery identyfikacji podatkowej podatnika i banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej;

4) rachunek banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej, na który ma być przekazany zwrot;

5) wskazanie deklaracji podatkowej, której dotyczy upoważnienie;

6) wskazanie kwoty zwrotu podatku, która ma być przekazana jako zabezpieczenie kredytu;

7) podpis podatnika.

Pozycje wchodzące w skład kwoty podatku naliczonego przedstawia art. 86 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2020 r. poz. 106 z późn. zm.) - dalej u.p.t.u.

Przepis art. 86 ust. 2a u.p.t.u. przedstawia sposób wyliczania wysokości podatku naliczonego w sytuacji kiedy podatnik nabyte towary i usługi wykorzystuje zarówno do celów wykonywanej przez niego działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza (z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 u.p.t.u. i art. 8 ust. 2 u.p.t.u., oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 u.p.t.u.) oraz gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe.

Podatnik może skorzystać z prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o różnicę kwoty podatku naliczonego nad należnym z poprzednich okresów rozliczeniowych.