Dauter Bogusław, Zmiana ustanowionego doradcy podatkowego

Zmiana ustanowionego doradcy podatkowego

Strona, której zostało udzielone prawo pomocy w postaci ustanowienia dla niej doradcy podatkowego, może zrezygnować z tej formy pomocy. Fakt korzystania z pomocy prawnej udzielanej z urzędu nie może pozbawiać strony uprawnień, które by jej przysługiwały, gdyby korzystała z pomocy prawnej świadczonej przez doradcę podatkowego z wyboru (M. Niezgódka-Medek, S. Babiarz, B. Dauter, Koszty postępowania w sprawach administracyjnych i sądowoadministracyjnych, Warszawa 2009, s. 255). W konsekwencji strona może wypowiedzieć pełnomocnictwo. W praktyce często niezadowolenie ze współpracy z danym doradcą podatkowym nie oznacza woli całkowitej rezygnacji z pomocy prawnej, tylko wiąże się z udzieleniem upoważnienia do reprezentacji pełnomocnikowi z wyboru (co stanowi podstawę do cofnięcia prawa pomocy, por. art. 249 p.p.s.a.) albo wnioskiem strony o wyznaczenie innego doradcy podatkowego. Zmiana wyznaczonego doradcy podatkowego może także wynikać z inicjatywy mandanta, jednakże jest ona ściśle ograniczona. Podmiotem kompetentnym do dokonania zmiany jest Krajowa Rada Doradców Podatkowych.

Strona nie ma obowiązku korzystania z pomocy prawnej udzielanej przez wyznaczonego dla niej doradcy podatkowego. W związku z niezadowoleniem ze świadczonych usług może dochodzić zmiany wyznaczonego doradcy podatkowego (por. M. Baduchowska, Prawo pomocy w postępowaniu sądowo-administracyjnym, Dor. Pod. 2005, nr 9, s. 5; A. Lewandowski, Ustanowienie profesjonalnego zastępcy procesowego w ramach prawa pomocy w postępowaniu sądowoadministracyjnym, ZNSA 2008, nr 6, s. 63).

W praktyce strony często składają wniosek o zmianę wyznaczonego doradcy podatkowego do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, który wydał postanowienie o udzieleniu stronie prawa pomocy.