Niewiadomski Zygmunt, Zmiana planu miejscowego lub planu ogólnego w związku ze zmianą stanu prawnego

Zmiana planu miejscowego lub planu ogólnego w związku ze zmianą stanu prawnego

Mając na względzie hierarchiczny charakter źródeł aktów prawa powszechnie obowiązującego oraz zważywszy, iż plan miejscowy, jak i plan ogólny są aktami o charakterze podstawowym, dzielą zatem los aktów prawnych wyższego rzędu. Zmiana ustaw oddziałujących na treść obu aktów planistycznych skutkują koniecznością zmiany tych aktów. (T. Bąkowski, Ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Komentarz, Kantor Wydawniczy Zakamycze 2004, s. 136). Regulacja art. 33 u.p.z.p. ma zastosowanie także do sytuacji wejścia w życie nowej ustawy (Ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Komentarz, red. Z. Niewiadomski, Warszawa 2013, s. 289). Ustawodawca nakazuje, w celu dostosowania planu miejscowego (planu ogólnego) do nowych uwarunkowań prawnych, powtórzenie, w niezbędnym zakresie, czynności przewidzianych odpowiednio w art. 13i lub 17 oraz 27b u.p.z.p.

Ustawodawca łączy obowiązek zmiany planu miejscowego (ogólnego) ze zmianą ustaw oddziałujących na treść tych aktów planistycznych. Regulacja art. 33 u.p.z.p. ma zastosowanie także do sytuacji wejścia w życie nowej ustawy (Ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Komentarz, red. Z. Niewiadomski, Warszawa 2013, s. 289).

Wójt, burmistrz lub prezydent miasta jako organ wykonawczy gminy zobligowany jest do prowadzenia stałego monitoringu obowiązującego stanu prawnego m.in. w zakresie jego wpływu na treść i kształt planu miejscowego oraz planu ogólnego. Zmiana uregulowań prawnych w sferze szeroko pojętego planowania przestrzennego może obligować gminę do podjęcia czynności dostosowujących plan ogólny lub plan miejscowy do obowiązującego stanu prawnego.