Gil Izabella, Zmiana nadzorcy sądowego lub zarządcy na skutek uchwały rady wierzycieli

Wzmocnienie pozycji rady wierzycieli w postępowaniu restrukturyzacyjnym jest realizowane poprzez wprowadzenie obowiązku zmiany nadzorcy albo zarządcy na skutek uchwały rady wierzycieli podjętej w pełnym składzie, za którą głosowało co najmniej czterech członków, albo na skutek uchwały rady wierzycieli podjętej zgodnie z wnioskiem dłużnika i powołania do pełnienia tych funkcji osoby, o której mowa w art. 24 p.r., wskazanej przez radę. Sędzia-komisarz będzie jednak mógł odmówić powołania wskazanej osoby, jeżeli byłoby to niezgodne z prawem, rażąco naruszałoby interes wierzycieli lub będzie zachodziło uzasadnione przypuszczenie, że wskazana osoba nie będzie należycie pełniła obowiązków (por. Uzasadnienie projektu ustawy - Prawo restrukturyzacyjne, s. 36).

Podkreśla się, że kompetencje, wiedza i doświadczenie osoby sprawującej funkcję nadzorcy sądowego albo zarządcy w dużym stopniu mogą determinować powodzenie postępowania restrukturyzacyjnego (por. Komentarz do art. 133 [w:] P. Filipiak, A. Hrycaj (red.), Prawo restrukturyzacyjne. Komentarz, LEX 2017, pkt 3). Uzasadnia to przyznanie radzie wierzycieli reprezentującej interesy wierzycieli uprawnienia do zmiany osoby pełniącej tę funkcję.

W doktrynie zwraca się uwagę na to, że najczęstszym powodem zmiany nadzorcy sądowego lub zarządcy będzie negatywna ocena sposobu wykonywania funkcji, opieszałość w podejmowaniu czynności, niedostateczna w ocenie wierzycieli komunikacja z nimi (por. Komentarz do art. 133 [w:] P. Zimmerman, Prawo restrukturyzacyjne. Komentarz, wyd. 4, Legalis 2016, nb 4).

Podstawą do zmiany jest:

1) uchwała rady wierzycieli podjęta w pełnym składzie, za którą głosowało co najmniej czterech członków, przy czym jeżeli rada wierzycieli składa się z trzech członków, to uchwałę podejmuje się jednomyślnie,

2) uchwała rady wierzycieli podjęta zgodnie z wnioskiem dłużnika, przy czym tutaj uchwała może zostać podjęta zwykłą większością głosów (por. art. 132 ust. 2 p.r.), z zastrzeżeniem jednak przypadku, gdy rada wierzycieli składa się z trzech członków, ponieważ wówczas uchwałę podejmuje się jednomyślnie.

Uchwała nie wymaga uzasadnienia. Jednak wskazuje się, że dobrym obyczajem byłoby przedstawienie takiego uzasadnienia ze względu na konieczność przeanalizowania zachodzenia przesłanek negatywnych (por. Komentarz do art. 133 [w:] P. Filipiak i A. Hrycaj (red.), Prawo restrukturyzacyjne. Komentarz, LEX 2017, pkt 3).

Sąd jest zobowiązany do zbadania, czy dokonanie przedmiotowej zmiany:

1) byłoby niezgodne z prawem,

2) rażąco naruszałoby interes wierzycieli lub

30 zachodzi uzasadnione przypuszczenie, że wskazana osoba nie będzie należycie pełniła obowiązków.

Naruszenie interesu wierzycieli musiałoby być rażące, a więc nie jest wystarczające jedynie hipotetyczne zagrożenie interesów wierzycieli.

Uzasadnione przypuszczenie, że wskazana osoba nie będzie należycie pełniła obowiązków, może dotyczyć zarówno jej kompetencji, jak i zaplecza organizacyjnego, którym dysponuje (por. Komentarz do art. 133 [w:] P. Filipiak i A. Hrycaj (red.), Prawo restrukturyzacyjne. Komentarz, LEX 2017, pkt 3).

Na postanowienie sądu odmawiające powołania osoby wskazanej przez radę zażalenie przysługuje wyłącznie członkom rady wierzycieli oraz dłużnikowi.