Moraczewski Marcin, Zawieszenie postępowania o wydanie decyzji lokalizacyjnej w przypadku odmowy uzgodnienia decyzji

Zawieszenie postępowania o wydanie decyzji lokalizacyjnej w przypadku odmowy uzgodnienia decyzji

Przepis art. 53 ust. 5a u.z.p.z. wprowadza wyjątek od konieczności uzgodnienia decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego z właściwym organem wskazanym w art. 53 ust. 4 u.p.z.p. Przepis art. 53 ust. 5a u.p.z.p. będzie miał zastosowanie w sytuacji zajęcia negatywnego stanowiska (odmowy uzgodnienia) przez organ uzgadniający, z uwagi na zamiar realizacji na terenie objętym postępowaniem o wydanie decyzji lokalizacyjnej, zadań rządowych albo samorządowych, służących wcześniej planowanej inwestycji celu publicznego o znaczeniu ponadlokalnym (art. 39 ust. 3 pkt 3 u.p.z.p.) bądź realizacji, określonych w rozporządzeniach Rady Ministrów, zadań rządowych o znaczeniu krajowym (art. 48 u.p.z.p.), ujętych w wygasłych już planach miejscowych. Wówczas odmowa uzgodnienia będzie wiązała się z obligatoryjnym obowiązkiem zawieszenia z urzędu postępowania w sprawie ustalenia lokalizacji nowej inwestycji, na okres do 9 miesięcy, liczony od dnia złożenia wniosku o ustalenie lokalizacji tej inwestycji. Organ będzie mógł jednak wydać decyzję lokalizacyjną, pomimo braku uzgodnienia, jeżeli w okresie zawieszenia postępowania nie dojdzie do uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego lub też lokalizacja inwestycji celu publicznego o znaczeniu ponadlokalnym albo związana z określonymi zadaniami rządowymi o znaczeniu krajowym nie zostanie ustalona.

Ustawą z dnia 28 listopada 2003 r. o zmianie ustawy o gospodarce nieruchomościami oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 141, poz. 1492), wprowadzono do ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym przepis art. 53 ust. 5a (obowiązujący od dnia 22 września 2004 r.). Przepis wprowadził dodatkowy warunek, w postaci zobowiązania organu do uzgodnienia decyzji lokalizacyjnych z wojewodą, marszałkiem województwa oraz starostą, w zakresie zadań rządowych albo samorządowych, służących realizacji inwestycji celu publicznego, o których mowa w art. 48 u.p.z.p. (zadań rządowych, zwanych „programami”, służącymi realizacji inwestycji celu publicznego o znaczeniu krajowym) - w odniesieniu do terenów przeznaczonych na ten cel w miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego, które utraciły moc na podstawie art. 67, poprzednio obowiązującej ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 1999 r. Nr 15, poz. 139).

Przepis art. 53 ust. 5a u.p.z.p. umożliwia realizację inwestycji, o których mowa w art. 39 ust. 3 pkt 3 u.p.z.p. (inwestycji celu publicznego o znaczeniu ponadlokalnym) oraz w art. 48 u.p.z.p. (inwestycji o znaczeniu krajowym), które zostały przewidziane w miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego, uchwalonych przed wejściem w życie poprzednio obowiązującej ustawy o zagospodarowaniu przestrzennym, tj. przed dniem 1 stycznia 1995 r., które na podstawie art. 67 tej ustawy, utraciły moc w dniu 2 stycznia 2003 r. i w dniu 2 stycznia 2004 r.

W myśl art. 53 ust. 4 pkt 10 u.p.z.p., do którego odnosi się komentowany art. 53 ust. 5a u.p.z.p., decyzje lokalizacyjne inwestycji celu publicznego, o których mowa w art. 39 ust. 3 pkt 3 u.p.z.p. i w art. 48 u.p.z.p., na terenach objętych wygasłymi planami miejscowymi, winny zapaść w uzgodnieniu z wojewodą, marszałkiem województwa oraz starostą, a więc przy współdziałaniu organu właściwego do wydania decyzji lokalizacyjnej i organów wskazanych w art. 53 ust. 4 pkt 10.

Należy zaznaczyć, iż w odróżnieniu od opinii, uzgodnienie (rozumiane jako wymóg uzyskania zgody - vide wyrok WSA w Warszawie z 8 listopada 2005 r., II SA/Wa 1200/05, LEX nr 192650), jest formą bardziej kategoryczną, gdyż wiąże organ administracji, decydujący w postępowaniu w przedmiocie ustalenia lokalizacji inwestycji (por. wyrok WSA w Warszawie z dnia 4 lutego 2005 r., IV SA/Wa 578/04, LEX nr 165035).

Dla określenia zasad i trybu współdziałania organów właściwy będzie art. 106 k.p.a.

Organ współdziałający uzgadnia decyzję lub odmawia uzgodnienia decyzji w formie postanowienia, nie później niż w terminie dwóch tygodni od dnia doręczenia mu żądania organu właściwego do wydania decyzji lokalizacyjnej. Zażalenie na postanowienie o uzgodnieniu (odmowie uzgodnienia) w myśl art. 53 ust. 5 u.p.z.p. przysługuje w tym wypadku wyłącznie inwestorowi.

Powodem dla wydania przez organ uzgadniający postanowienia o odmowie uzgodnienia decyzji lokalizacyjnej, prowadzącym do obligatoryjnego zawieszenia postępowania, jest istnienie wcześniej planowanej inwestycji celu publicznego o charakterze ponadlokalnym, która została przewidziana w wygasłych miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego.