Musiał Krzysztof J., Zasada przekonywania stron

Procedury
Status:  Aktualna
Wersja od: 1 stycznia 2012 r.
Autorzy:

Zasada przekonywania stron

Zasada przekonywania stron

Zasada przekonywania stron

Procedura ma na celu przybliżenie celu istnienia zasady przekonywania stron w systemie prawa podatkowego oraz praktyki stosowania tej zasady przez organy podatkowe.

Zasada przekonywania stron organ podatkowy organ podatkowy stosowanie zasady w etapach postępowania wyjaśnienie metody szacowania różnice w wyliczeniu wysokości zobowiązania brak informowania o rozstrzygnięciu wykazanie bezzasadności odwołania przestrzeganie zasady naruszenie zasady dodatkowa argumentacja odniesienie się do wszystkich zarzutów/żądań wyjaśnienia w stanowisku organu wykładnia prawa brak zgodności z procedurą zgodność z procedurą przestrzeganie zasady (!) zasada  przekonywania wyjaśnienie przesłanek działania wysokość zabezpieczenia cel przekonywania strony uzasadnienie działań organu ekonomika procesowa praktyka organów w przekonywaniu strony

Krok: (!) zasada przekonywania

Zasada przekonywania jest jedną z zasad ogólnych postępowania podatkowego (zob. procedura Ogólne zasady postępowania podatkowego), która wiąże się z obowiązkiem organów wyjaśniania stronie zasadność przesłanek, którymi kierują się przy załatwianiu sprawy.

Uwaga! Ryzyko: Należy mieć na uwadze, że nie wystarczy powołać się na zasadę ogólną, lecz należy powiązać jej naruszenie z odpowiednimi przepisami stanowiącymi wykonanie danej zasady ogólnej (zob. wyrok NSA z dnia 1 marca 2013 r., II FSK 2941/12).

Krok: uzasadnienie działań organu

Celem przekonywania strony jest wyjaśnienie stronie motywów:

1) prowadzenia czynności sprawdzających (np. przy żądaniu złożenia sprawozdania finansowego spółki osobowej do rozliczenia rocznego wspólnika);

2) przesądzających o ocenie sprawy w protokole badania ksiąg (art. 193 § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa, tekst jedn.: Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 z późn. zm. - dalej o.p.) lub w protokole kontroli (art. 290 § 2 pkt 6a o.p.);

3) wszczęcia postępowania przez organ (o ile nie zostało ono wszczęte na żądanie strony);

4) podejmowania konkretnych czynności przez organ w trakcie postępowania (np. rzetelnego uzasadnienia wezwania o uzupełnienie wyjaśnień wskazując źródło wątpliwości organu);

5) działania organu w odpowiedzi na zapytanie o przesłanki/zgłoszone wątpliwości co do podejmowanych działań;

6) rozstrzygnięcia poprzez wyczerpujące uzasadnienie faktyczne i prawne wydanej decyzji (art. 210 § 4 o.p.) lub postanowienia;

7) rozstrzygnięcia w odpowiedzi na zarzuty zawarte w odwołaniu zawierające pogłębioną ocenę wniesionych zarzutów (art. 227 § 2 o.p.).