Musiał Krzysztof J., Zaliczkowy pobór podatku przez płatnika
Zaliczkowy pobór podatku przez płatnika
Zaliczkowy pobór podatku przez płatnika
Zaliczkowy pobór podatku przez płatnika
W większości przypadków płatnik rozlicza podatników zaliczkowo. Skutkuje to koniecznością dokonania rozliczenia rocznego na koniec roku.
Procedury prawne pokazane w formie interaktywnych schematów, dzięki którym sprawdzisz, jak krok po kroku przebiega postępowanie w danej sprawie.
Dowiedz się więcej o LEX Navigator.
Zamów bezpłatną prezentację zdalną , podczas której przedstawimy Ci to narzędzie.
Krok: (!) wypłata świadczeń
Przychodem są:
1) otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym:
a) pieniądze i
b) wartości pieniężne oraz
2) wartość otrzymanych
a) świadczeń w naturze i
b) innych nieodpłatnych świadczeń.
Przekazanie tych świadczeń osobom zatrudnionym wywołuje powstanie obowiązków rozliczenia tych świadczeń po stronie płatnika.
Płatnik jest zobowiązany do obliczenia, pobrania i wpłaty podatku.
Uwaga! Ryzyko: W przypadku pieniędzy i wartości pieniężnych mamy do czynienia z podwójnym momentem powstania obowiązku podatkowego. Obowiązek ten powstaje w momencie otrzymania świadczenia lub postawienia go do dyspozycji podatnika. W przypadku świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń moment uzyskania przychodu jest pojedynczy – w tym przypadku przychód powstaje wyłącznie w momencie otrzymania świadczenia. Postawienie świadczenia do dyspozycji podatnika nie wywołuje w tym przypadku skutków podatkowych.
Krok: świadczenie objęte zwolnieniem podatkowym
Fakt wypłacenia danego świadczenia nie oznacza automatycznej konieczności zapłaty podatku - wiele świadczeń jest zwolnionych od podatku, a w przypadku niektórych z nich stosuje się zaniechanie poboru podatku.
Przychody zwolnione od podatku lub objęte zaniechaniem poboru nie podlegają opodatkowaniu, a tym samym nie są rozliczane przez płatnika.
Poza tym nie każde świadczenie będzie stanowić przychód podatkowy. Wykładni art. 11 ust. 1 i art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 2032 z późn. zm.) – dalej u.p.d.o.f., należy dokonywać przede wszystkim w oparciu o wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 8 lipca 2014 r., K 7/13. Zgodnie ze stanowiskiem TK za przychód pracownika mogą być uznane takie świadczenia, które:
1) zostały spełnione za zgodą pracownika (skorzystał z nich w pełni dobrowolnie),
2) zostały spełnione w jego interesie (a nie w interesie pracodawcy) i przyniosły mu korzyść w postaci powiększenie aktywów lub uniknięcie wydatku, który musiałby ponieść,
3) korzyść ta jest wymierna i przypisana indywidualnemu pracownikowi (nie jest dostępna w sposób ogólny dla wszystkich podmiotów).