Piaskowska Olga Maria, Wytoczenie przez prokuratora powództwa o zaprzeczenie ojcostwa

Wytoczenie przez prokuratora powództwa o zaprzeczenie ojcostwa

Wzruszenia domniemania pochodzenia dziecka z małżeństwa dokonać można tylko na drodze sądowej w procesie o zaprzeczenie ojcostwa.

Powództwo o zaprzeczenie ojcostwa może wytoczyć także prokurator, jeżeli wymaga tego dobro dziecka lub ochrona interesu społecznego; wytoczenie powództwa o zaprzeczenie ojcostwa nie jest dopuszczalne po śmierci dziecka.

Pozew powinien spełniać wymagania formalne określone w art. 187 k.p.c.

Patrz również: Złożenie pozwu.

Ocena, czy zachodzi przesłanka wytoczenia powództwa, należy wyłącznie do prokuratora i nie podlega kontroli sądu.

W judykaturze wyjaśniono, że materialnoprawna legitymacja prokuratora, który realizuje własne prawo, daje mu w procesie samodzielną pozycję (por. wyrok SN z dnia 15 kwietnia 1966 r., I CR 54/66, OSNCP 1966, nr 12, poz. 219; postanowienie SN z dnia 5 grudnia 1979 r., II CZ 121/79, OSNCP 1980, nr 6, poz. 124).

W sprawach o prawa stanu cywilnego powinny brać udział wszystkie osoby bezpośrednio i osobiście zainteresowane jej wynikiem (por. orzeczenie SN z dnia 29 września 1954 r., II C 1370/53, PiP 1954, z. 11, s. 913), a ich współuczestnictwo jest współuczestnictwem koniecznym w rozumieniu art. 72 § 2 k.p.c. i art. 195 k.p.c.

Patrz także: Zawiadomienie osoby trzeciej o możliwości do przystąpienia do sprawy w charakterze powoda.

Prokurator może zarówno samodzielnie wytoczyć powództwo, jak i przystąpić do toczącej się sprawy; zajmując w tym postępowaniu pozycję samoistną i nie będąc związany stanowiskiem stron. Nie jest także związany terminami ograniczającymi w czasie legitymację stron (por. wyrok SN z dnia 27 listopada 1975 r., II CR 628/75, LEX nr 7774).