Piaskowska Olga Maria, Wytoczenie przez prokuratora powództwa o ustalenie macierzyństwa lub ojcostwa
Wytoczenie przez prokuratora powództwa o ustalenie macierzyństwa lub ojcostwa
Wytoczenie przez prokuratora powództwa o ustalenie macierzyństwa lub ojcostwa
Wytoczenie przez prokuratora powództwa o ustalenie macierzyństwa lub ojcostwa
Procedury prawne pokazane w formie interaktywnych schematów, dzięki którym sprawdzisz, jak krok po kroku przebiega postępowanie w danej sprawie.
Dowiedz się więcej o LEX Navigator.
Zamów bezpłatną prezentację zdalną , podczas której przedstawimy Ci to narzędzie.
Krok: stwierdzenie potrzeby ustalenia ojcostwa lub macierzyństwa
W myśl art. 6116 zd. 1 k.r.o. powództwo o ustalenie macierzyństwa może wytoczyć także prokurator, jeżeli wymaga tego dobro dziecka lub ochrona interesu społecznego.
Legitymacja prokuratora do wytoczenia powództwa o ustalenie ojcostwa lub macierzyństwa jest nieograniczona w czasie.
W doktrynie wskazuje się, że takie rozwiązanie ma na celu złagodzenie skutków upłynięcia terminów prekluzyjnych przewidzianych wobec pozostałych osób legitymowanych czynnie: matki oraz kobiety wpisanej w akcie urodzenia dziecka jako matka (art. 6113 § 1 k.r.o.), mężczyzny, którego ojcostwo zostało ustalone z uwzględnieniem macierzyństwa kobiety wpisanej w akcie jako matka dziecka (art. 6113 § 2 k.r.o.) oraz dziecka (art. 6114 k.r.o.).
Krok: złożenie pozwu o ustalenie ojcostwa lub macierzyństwa
Pozew powinien spełniać wymagania formalne określone w art. 187 k.p.c.
Patrz również: Złożenie pozwu.
Ocena, czy zachodzi przesłanka wytoczenia powództwa, należy wyłącznie do prokuratora i nie podlega kontroli sądu. Takiej kontroli podlega jednak cofnięcie pozwu przez prokuratora, który może, na podstawie art. 203 § 4 k.p.c., uznać je za niedopuszczalne (por. postanowienie SN z dnia 5 grudnia 1979 r., II CZ 121/79, OSNC 1980, nr 6, poz. 124).
W judykaturze wyjaśniono, że materialnoprawna legitymacja prokuratora, który realizuje własne prawo, daje mu w procesie samodzielną pozycję (por. wyrok SN z dnia 15 kwietnia 1966 r., I CR 54/66, OSNCP 1966, nr 12, poz. 219; postanowienie SN z dnia 5 grudnia 1979 r., II CZ 121/79, OSNCP 1980, nr 6, poz. 124).
W sprawach o prawa stanu cywilnego powinny brać udział wszystkie osoby bezpośrednio i osobiście zainteresowane jej wynikiem (por. orzeczenie SN z dnia 29 września 1954 r., II C 1370/53, PiP 1954, z. 11, s. 913), a ich współuczestnictwo jest współuczestnictwem koniecznym w rozumieniu art. 72 § 2 k.p.c. i art. 195 k.p.c.
Patrz także: Zawiadomienie osoby trzeciej o możliwości do przystąpienia do sprawy w charakterze powoda.